Ze wszystkich narodów Słowiańskicb, któ-
re niegdyś w Polszczę osiedli , naydawniey-
si były Syrbowie i, Chrobaci; lecz po-
minąwszy pierwszych, mówić tu bede o dru-
g:ich , jako pierwotnych mieszkańcach tey cze-
licł Polski y która poźniey nazwana była Ru-
siaCzerwona. Chrobaci, wygnani od Tur-
ków czyli Chazarów, niegdyś powyzey
morza kaspiyskiego mieszkających, z krajów
nadwołgańskich w Azyi, szukając sobie no-
wych siedlisk zajęli krainy, pod górami kar-
packiemi; to iest , te część Sarmacyi , (poźniey
Polski) która od zachodu kray Franków, to
i«st, teraźnieysze Niemcy; od południa zaś
Pannonią, czyli teraźnieyszych Węgrów mia-
ła w swem pograniczu; jak świadczy Far lat
Tomo I. Illyrici Sacri , wspierając się na pi-
śmie uczonego Cesarza Carogrodzkiego Kon-
stantyna Porfirogenety, rfć administran-
do Imperia^ któremu nazwisko Chrobatów
znajome było jeszcze w IX. Wieku. Karpackie
góry, nazywały się dawniey Bieskidy, czy-
li Biesciady, od narodu Sarmackiego Bie-
sów*), przy tychże górach mieszkających,
których Ftolomeusz naydaM^iieyszy zie-
miopis grecki wylicza, a Kluweriusz ła-
ciński, pod ogólna nazwa Bas tarn ów słusz-
nie wymienia. Owszem i tablica geograficz-
na^ w III. * Wieku po Chrystusie ułożona (po-^
spolicie Tabula Peutingeriana nazwana)
tymLe górom harpackim nazurę gór Bastar-
skich przysądza. ZaTrajana Cesarza, oko-
ło Dniestru i gór wspomnionych , siedział
naród starmacki Karpów czyli Karpianów,
tam gdzie teraz Pokucie , który tymże gó*
róm, odmiany przezwiska naKarpackie, stał
się przyczyna. Ci Karpowie ieszcże za Gal-
liena Cesarza wypadali za Dunay; Aure-
li a n część ich przeniósł do Mezyi (teraz-
nieyszey Serwii), a ci co dotąd pozostali ,
za zezwoleniem Dyoklecyana, z całym na-
rodem swoim y przeszli za t0nze Dnnay^ Chro-
baci potem , gdy się w te kraje posunęli j od
nich gfóry karpackie , z nie "wielkę ^ lecz zwy-
czayna w języku słowiańskim odmiana ^ Ch r o-
b a c k i c h wzięły nazwisko. Juz na początku
VII. wieku y za panowania Herakliusza Ce-
sarza y ta część słowiańskiey ziemi , która się
od Podgórza Ruskiego i Krakowskiego ku pół-
nocy rozciągała, i inne okoliczne .zawierać
musiała kraje y Dniestru tez ieźli ni^ wiele,
toć prz3maytnniey źródła jego, swojemi zay-
mować osadami, w starożytności Chroba-
cya Wielka*) nazwana była. Dzieliła się*
¦) Do tey Chrobacyi Wiclkiey, narady słowiańskie
nie z Kroacyi ani z Dalmacyi, jak niektórzy myl-
nie rozumieli, lecz prosto z' Azji przyszli. Kroacya
terażnieysza poczęła imię Chtobacyi nosić za czas^
Herakliosza Cesarza , gdy jiilka słowiańskich familii
wyszedłszy z Clurobacyi Wielkićy^ (leźęcćy tam gdzie
teraz Podgórze ruskie $) doDaImacyi| wygnali z tamtąd,
Awarów, naród silny, w ruskich pismach Obry,
( Olbrzymi ) zwanych , i za dozwoleniem tegoż Cesarza
^osiadłszy w tym kraju około roku 680 , Aazwisko jey
ona na białą i czerwona. Pierwsza być mu-
siała tam, g'dzie niegdyś Województwo Kra-
kowshie, czego ślady zostały dotąd przy mia-
stach 13 i 1 g h u *) ilfiatey. Drugiey ognalnem
^nazwisbiem oznaczano kraje, gdzie się Ha-
licz, Wlodziemierz, Chełm, Podole i
Wołyń znayduje. Grecy nazywali ia Chro-
bacya Czerwoną, a Itiisini Czerwień-
sltiem, Itt['*rej>'o nazwiska początek wywodzą
nięhtói-zy od ziela Czerwca ( isnszenilU pol-
«kiey ) łittire ziemia tameczna obficie wyda-
wała. Obie te Chrobacye około r. 959 mia-
ły swego własnego Kiazecia , propriam prin~
ceps, ^ah mówi wyzey wspomuiony Kon-
stantyn Porfirog.' Należały zaś według
niego, nie doltusinów, lecz do Ottona I.
Cesarza niemieckiego, który wojował szczę-
śliwie ze słowianami , a przy jawney mocy
łącząc gorliwość nawracania pogan do wiary,
"wszystkie ich kraje chciał mieć sobie podle-
głe. Ten zaś proprius Princeps nie byl w sa-
tney rzeczy kto inny, jak tylko panujący pod
tenczes w Polszczę Ziemomysł syn Lesz-
ka IV. z domu Piastów , a oyciec Mieczysława
I. Clirzescianina. Panowali wiec Polacy nad
Clirobacyą przynaymniey od Ziemowita udziel-
nie, ąz do Mieczysława, za którego ona do-
piero odmieniać poczęła nazwisko pierwiast-
kowe, gdy jako się wyzey rzekło opanował
źródło: archiwum